Antologia Literatury Mezopotamskiej - 6 tomów

Kolejny już, drugi, tom Antologii literatury mezopotamskiej zawiera zbiór mitów zachowanych w języku akadyjskim, którym w II i I tys. p.n.e. posługiwali się Babilończycy i Asyryjczycy, następcy Sumerów w krainie między Eufratem i Tygrysem.

Wydawnictwo Agade, 2000, s.176
ISBN 83-87111-16-3

Dawno, dawno temu... Bajki z Mezopotamii i akadyjskie utwory humorystyczne

Wykpiwanie codzienności, żartowanie z przywar ludzkich, obśmiewanie pewnych zawodów pojawia się już w tekstach napisanych w języku sumeryjskim. To właśnie Sumerów uznaje się za pierwszych autorów kolekcji przysłów i powiedzeń, które do nas dotrwały najczęściej w późniejszych odpisach. Mieszkańcy Babilonii przejęli jedynie niektóre z nich i przetłumaczyli na swój język – akadyjski. Większa kolekcja przysłów akadyjskich nie jest znana. Mała kolekcja tekstów humorystycznych z Asyrii pozwala ujrzeć podobieństwa do opowieści arabskich. Często liczą one tylko kilka linijek i zawierają również bajki oraz anegdoty ostrzegające przed złym zachowaniem. Popularne powiedzenia są niekiedy cytowane w listach, a w kilku przypadkach mamy odniesienia do zagadek, choć nie zachowała się żadna ich kolekcja.

(Ze Wstępu)

Warszawa 2018, 106 s.

 Hymny i pieśni sumeryjskie

Sumeryjskie hymny i pieśni należą do oficjalnej liryki kultowej wykonywanej podczas różnych świąt i uroczystości. Są to hymny na cześć poszczególnych bóstw, kantaty związane z rytuałem tzw. świętych zaślubin, pieśni procesyjne itp.