Dwanaście miesięcy z archeologią, Andrzej Kokowski

Andrzej Kokowski w swojej najnowszej książce zmierzył się z trzema najważniejszymi problemami archeologii: rabowaniem archeologicznych stanowisk przy zastosowaniu wykrywacza metali dyskusją o pochodzeniu Słowian i miejscem badań nad starożytnością we współczesnej świadomości historycznej. Odsłania nową, pasjonującą dziedzinę archeologii – wykopaliska w archiwach, mające na celu poszukiwanie informacji o stanowiskach, kolekcjach i zabytkach uznanych za zaginione, na przykład w wojennej zawierusze. Stara się także pokazać, jak niezwykle barwna była starożytność i jak wiele warstw niezbędnych do jej rozpoznania pozostaje ciągle poza zasięgiem archeologa, ale jednocześnie, jak bliskie naszemu było zachowanie ludzi sprzed kilkunastu wieków. Pokazuje niezwykłą temperaturę archeologicznej przygody – mozół składania układanki pozornie nieistotnych faktów i znaczenia mało efektownych znalezisk – oraz emocje towarzyszące wykopaliskom. To jego opozycja do potocznego widzenia archeologii jako nauki o „garach”, „kościach” i „kamieniach”.

 Swoje teksty, będące w gruncie rzeczy zbiorem dwunastu wykładów, ilustruje odpowiednio wyselekcjonowanym materiałem archeologicznym i przedziela je rysunkami „odkrytego” przez siebie emigracyjnego artysty Jerzego Faczyńskiego (1917–1994), którego również fascynowała starożytność. Ten zabieg ma pokazać, do jak rozległych sfer emocjonalnych potrafi odnieść się archeolog.

 Książka jest przeznaczona dla miłośników archeologicznych starożytności. Jest pisana barwnym i potoczystym językiem pozbawionym naleciałości naukowego slangu.

TRIO 2010, 208 s.

oprawa miękka

ISBN 978-83-7436-200-9