Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.
Monografia dr. Dariusza Głucha jest poświęcona problematyce
mającej fundamentalne znaczenie nie tylko dla lingwistyki
japońskiej, ale także dla całej lingwistyki wschodnioazjatyckiej.
Dotyczy ona niezwykle charakterystycznego i zrelatywizowanego
terytorialnie zjawiska, jakim jest wielowiekowa tradycja w
percepcji tekstów klasycznochińskich w japońszczyźnie.
Zagadnienie to nie było dotąd obiektem obserwacji z takiej
perspektywy, na jaką zdecydował się w swoim opisie Autor, z tego
powodu jego monografia ma więc niewątpliwie charakter pionierski
i w wielu miejscach odkrywczy. W książce zostały zarysowane
początki i sam proces rozwoju tradycji kanbun kundoku,
czyli oryginalnej, niemającej pełnej analogii nawet u
najbliższych wschodnioazjatyckich sąsiadów japońszczyzny - tzn. w
koreańszczyźnie czy wietnamszczyźnie - procedury odczytu tekstu
klasycznochińskiego z jego jednoczesnym przekładem, a raczej
odwzorowaniem gramatyczno-leksykalnym w materii językowej
japońszczyzny w warunkach zapośredniczenia tego kontaktu przez
zapis ideograficzny chińszczyzny. To właśnie ten zapis staje się
obiektem różnorakich działań interpretacyjnych
filologa-czytelnika, autora glos, dopisków i komentarzy, tłumacza
i interpretatora, a także kodyfikatora szyku i ekwiwalencji
leksykalnej, ideograficzno-wyrazowej oraz
klasycznochińsko-klasyczno-japońskiej. (Na podstawie recenzji
prof. dr. hab. Romualda Huszczy).